Het duurzaamheidsdenken produceert rond deze dynamische chaotiek steeds mooiere beschrijvende termen (circulaire economie, deelketens, eco-efficiëntie, cradle to cradle, people-profit-planet) en luchtspiegelingen (3D printing) maar voorlopig zien we alle output (zoals voedsel, kleding, meubels, gereedschap, bouwmateriaal, informatie, machines, vervoers- en communicatiemiddelen) in de maakfase steeds meer kilometers in de benen krijgen, in de gebruiksfase steeds sneller afgedankt en vervangen worden, en in de afbraakfase steeds meer havens en containers bezoeken. Oud papier eindigt tegenwoordig in Sjanghai. Kortom, opsnellende stromen die steeds wijdere cirkels beschrijven. Lees even deze blog van Ronald Rovers (TU Eindhoven) en je weet gelijk hoe op dit punt de vork in de steel zit.